Diid' Diero
Dia il' diigebla
Dia il' Diero
Mi
Superan mion
Superirado
Rekonatigas
Lin
Memrealiĝo
De l' trairado
Jen la solsola
Fin'
Kantas kaj gitarludas: Afonso Camboim
Videofarado: Joacir Camboim
Brazila muziko en Esperanto - Música brasileira em Esperanto - Brazilian music in Esperanto
Parabolo
Diid' Diero
Dia il' diigebla
Dia il' Diero
Mi
Superan mion
Superirado
Rekonatigas
Lin
Memrealiĝo
De l' trairado
Jen la solsola
Fin'
Kantas kaj gitarludas: Afonso Camboim
Videofarado: Joacir Camboim
Nomada
Verkis: Chico Buarque
Traduko: James Rezende Piton
Podie, surplace, en cirko, sur benko de staci'
Kuranta sen lumo, surmura skribumo
Novaĵ' venos tuj pri mi,
Nomada, vaganta,
Malsupre de ponto
Kantanta
Malsupre de l' tero
Kantanta
Kaj priparolata
Kantanta
Falinta, flirtanta, fripono, frapanta, malbanal'
Fuĝanta la sklavo, aŭ tute freneza
Kun la propra festival'
Nomada, vaganta,
Malsupre de ponto
Kantanta
Malsupre de l' tero
Kantanta
Kaj priparolata
Kantanta
Poeto, pajaco, pirato, la sparko, vaganta hebre'
(Kantanta)
Dormanta sur vojo, refojo, refojo
Antaŭ mi la mond-are'
Nomada, vaganta
Malsupre de ponto
Kantanta
Malsupre de l' tero
Kantanta
Kaj priparolata
Kantanta
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
(Kantas kaj gitarludas: Cícero Soares)
Vidu alian version:
Trupulo
Trupulo
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Sceneje, ĉe placo,
En cirko, sur benko
De ĝarden'
Dum nokto en kuro,
Pentritan sur muro,
Vi ekkonos min sen pen'
Trupulo, cigano
Loĝe sub la ponto
Kantanta
Kaj eĉ sub la tero,
Kantanta
En buŝ' de l' popolo
Kantanta
Almoze, fripone,
Ruzule, ĉifone
Aŭ la mal'
Eskapinta sklavo
Komplete sen pravo,
Estas mia festival'
Trupulo, cigano...
Poeto, pajaco,
Pirato, sagaca
Vagabond'
Dormanta sur strato,
Ne gravas la stato,
Tute mia estas mond'
Trupulo, cigano...
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
(Kantas kaj gitarludas: Cícero Soares)
Vidu alian version:
Nomada
Kio okazas al vi
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Ke ĉiuj miaj nervoj petegas al mi
Ke ĉiuj la organoj postulas al mi
Kaj venas afliktego terura al mi
Pri kio jam ne hontas, nun nek iam pli
Pri kio jam ne regas, nun nek iam pli
Kaj ĝi ne havas saĝon
Kio okazas al vi,
Ke venas sen permeso, okazas al vi
Ke donas ne malstreson, okazas al vi
Ĉu eble la kareso nun bruskas min tia?
Ĉu tiu estas horo por vago devia?
Ĉu eble li nur foras dum tago pasia?
Ĉu eble li foriris en fikompanio?
Ĉu ĉi infano portas al mi agonion?
Ĉu ĉi kompano ne lacas lanĉi defion?
Jen io sen ripozo, nun nek iam pli
Jen io sen laciĝo, nun nek iam pli
Jen io sen limigo
Kio okazas al ni,
Ke tohuvabohuas, senceremonia,
Ke malobeas nin, kvazaŭ revolucia
Ke ŝajnas kana brando senprohibicia
Ke ŝajnas malsaniĝo pro festo orgia
Nekontrolebla eĉ de ordon’ religia
Nekuracebla eĉ per ungvent’ farmacia
Eĉ ne per sorĉa provo, ne ĉio Bahia
Eĉ ne per la sanktuloj, okazas al ni
Pri kio jam ne regas, nun nek iam pli
Pri kio jam ne hontas, nun nek iam pli
Kaj ĝi ne havas saĝon
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Vidu aliajn versiojn:
Kio okazas al mi
Kion supozas do vi?
Lant' el lontan'
Kion supozas do vi?
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Kion supozas do vi?
Ke oni suspiradas en la alkovoj
Ke oni susuradas verse en blovoj
Ke oni kombinadas tra noktaj lokoj
Ke oni havas kape kaj en alvokoj
Ke pro ĝi la kandeloj lumas je dekoj
Ke en drinkejoj kvazaŭ aŭdiĝas blekoj
Kaj krioj en foiroj, ja kun certeco
Kun tuta natureco, supozas do vi
Pri kio mi ne certas, nun nek iam pli
Pri kio la riparo ekzistas ne pli
Kaj ĝi ne havas grandon
Kion supozas do vi?
Ke vivas en ideoj de geamantoj
Ke kantas la poetoj kaj delirantoj
Ke ĵuras la profetoj en vinaj gradoj
Ke estas en pilgrimo de la kriplado
Kaj en la fantazio de la kapricoj
Kaj en la ĉiutago de meretricoj
En planoj de banditoj, de nehelpitoj
En ĉiu infinito, supozas do vi
Pri kio jam ne decas, nun nek iam pli
Pri kio la cenzuro ekzistas ne pli
Kaj ĝi ne havas sencon
Kion supozas do vi?
Ke ĉiuj la avertoj evitos ne la
Ĉar ĉiuj ridoj certe defios pro ar'
Ĉar ĉiuj sonoriloj sonoros kun klar'
Ĉar ĉiuj himnoj trilos konsekrante ja
Kaj ĉiuj knaboj fine impetos el tra
Kaj ĉiuj la destinoj renkontiĝos, ha!
Kaj eĉ Eterna Patro, irinta ne al
Vidante ĉi inferon nur benos ĝin, pa!
Pri kio jam ne regas, nun nek iam pli
Pri kio jam ne hontas, nun nek iam pli
Kaj ĝi ne havas saĝon
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Vidu ankaŭ la versiojn:
Kio okazas al mi
Kio okazas al vi
Lant' el lontan'
Lant' el lontan'
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Querino Neto
Kio kun lant' el lontan'
Agacas mian enon kun lant' el lontan'
Burĝonas ĝi, florpremo kun lant' el lontan'
Survojas en vizaĝon ruĝiga ĉikan'
Senkaŝe min perfidas kun dol' ĉarlatan'
Korpremas al konfeso sen vol' aŭ spontan'
Ne eblas plu afekto de sperta infan'
Sinmontras la obsedo kaj laŭtas rikan'
Devigas min, senhejma, almozi pro pan'
Pri kio senmezuras, kaj nun por ĉiam'
Pri kio senrimedas, kaj nun por ĉiam'
Pri kio senreceptas
Kio kun lant' el lontan'
Subitas el la eno sen permes' nia
Primokas sindetenon eĉ anarkian
Kaj ardas ĝi, veneno afrodizia
Samkiel la mieno festanemia
Ne savas la advento nek haleluja'
Nek la medikamentoj de familian'
Nek ĉiu sorĉotento plenalkemia
Kaj aro da sanktuloj kun lant' el lontan'
Pri kio ne ripozas, kaj nun por ĉiam'
Pri kio ne laciĝas, kaj nun por ĉiam'
Pri kio ne limiĝas
Kio kun lant' el lontan'
Bruligas min el eno, kun lant' en lontan'
Malhelpas la dormemon, kun lant' el lontan'
Provokas mian ĝemon pro ardo je flam'
Incitas korpan tremon, forpreniĝas san'
Kaj ŝvitas mi pro ĝeno, inundo je van'
Kaj ĉiuj miaj nervoj suplikas en klan'
Impetas miaene tre febla organ'
Eruptas mi pro tim', kiel lafa vulkan'
Pri kio ne hontiĝas, kaj nun por ĉiam'
Pri kio ne regeblas, kaj nun por ĉiam'
Pri kio ne prudentas
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Vidu aliajn versiojn:
Kio okazas al mi
Kio okazas al vi
Kion supozas do vi?
Kio okazas al mi
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Kio okazas al mi,
Ke tuŝas min interne, okazas al mi
Ke ĝermas je la haŭto, okazas al mi
Kaj iras al la vangoj kaj ruĝigas min
Kaj iĝas okulfrapa, perfidanta min
Kaj premas mian bruston, montriĝas konfes’
Pri kio jam ne ĝustas, sen hipokritec’
Pri kio jam ne justas je ies forges’
Kaj kio igas min almozanto de pec’
Jen io sen mezuro, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen rimedo, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen klarigo
Kio okazas al ni,
Ke tohuvabohuas, senceremonia,
Ke malobeas nin, kvazaŭ revolucia
Ke ŝajnas kana brando senprohibicia
Ke ŝajnas malsaniĝo pro festo orgia
Nekontrolebla eĉ de ordon’ religia
Nekuracebla eĉ per ungvent’ farmacia
Eĉ ne per sorĉa provo, eĉ ne alĥemia
Eĉ ne per la sanktuloj, okazas al mi
Jen io sen ripozo, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen laciĝo, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen limigo
Kio okazas al mi,
Ke mi interne brulas, okazas al mi
Ke ĝenas mian dormon, okazas al mi
Kaj ĉiuj la tremadoj agitas al mi
Kaj ĉiuj la ardadoj incitas al mi
Ke ĉiuj la ŝvitadoj inundas al mi
Ke ĉiuj miaj nervoj petegas al mi
Ke ĉiuj la organoj postulas al mi
Kaj venas afliktego terura al mi
Jen io sen honteco, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen regado, kaj nun kaj sen ĉes’
Jen io sen saĝeco
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Vidu aliajn versiojn:
Kio okazas al vi
Kion supozas do vi?
Lant' el lontan'
Virinoj atenaj
Verkis: Chico Buarque k Augusto Boal
Traduko: James Rezende Piton
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Vivantaj por siaj edzoj
Fier' kaj raso atenaj
Por ami, parfumo en sin’
Laktoban’, ornamoj sen fin'
Kaj bukloplenaj
Mistraktitaj, ili senplore,
Surgenue petas elkore
Pli pezajn penojn, katenojn
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Por l' edzoj ili suferas
Regantaj fortoj atenaj
Forŝipiĝinte ĉiuj soldatoj,
Ili teksas longajn brodaĵojn
Plurkvarentene.
Kaj kiam revene, avide,
Tiuj volas per fort', senbride,
Karesojn plene, obscene.
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Nudaj por siaj edzoj
Militemuloj atenaj
Kiam tiuj dronas en vinon
Ofte serĉas karesojn, virinon
De la verbenoj
Sed je noktofino, diseraj
Reiras ili al brakoj teneraj
De siaj etaj Helenoj
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Generas ili por l' edzoj
La novajn idojn atenajn
Ili ne havas emon, preferojn,
Nek malvirtojn, nek la esperojn
Nur timoplenon
Nek la revojn, nur l' antaŭsentojn
Pri siaj viroj, maroj, turmentoj,
Belaj havenaj sirenoj
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Timantaj pri siaj edzoj
Heroamantoj atenaj
Amintaj kaj junaj vidvinoj
kaj restintaj gravedulinoj
Sobre sintenaj
Funebre vestitaj sin kovas
Konformiĝas kaj tuj retrovas
Siajn okupojn, serenaj
Gvidu vin l' ekzemplo
De tiuj virinoj atenaj
Velkantaj por siaj edzoj
Fier' kaj raso atenaj
Rim (Noto de la tradukinto): Tiu ĉi kanzono, verkita en 1976, estas kritiko de la aŭtoro kaj al la duaranga rolo de virinoj en la tiama socio kaj al pasiveco dum la militista diktaturo, kiun Brazilo spertis inter 1964 kaj 1985.
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Mia refreno
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Ĉi mian refrenon
Kantas la ular':
"La plej bona beno
Estas la gitar' ".
Mi jam peze ploris
Pro la elreviĝ',
Nun jam tempo foris,
De plor' ne vestiĝ'.
Mi jam pilkon ludis,
Festis per balon',
Sed en lernejo ne plu studis,
Por ke venu lecion'.
Ĉi mian refrenon...
Ĉi refrenon faras
Mi por via sci':
Mia celo klaras,
Foras iluzi'.
Vi ne sorĉon provu,
Ne min ŝanĝos for,
Ĉar mi vivas laŭ la blovo,
Sen horloĝo, sen sinjor'.
Ĉi mian refrenon...
Por mi, misfortuno,
Loĝo en domaĉo,
Sed min kovras suno,
Mian sambon, klaĉo.
Sambe mi verdiras
El la korfaden',
Sed se vi kun mi iras,
Sonas ĉi refren':
Ĉi mian refrenon...
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Bona konsilo
Verkis: Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Aŭdu ĉi konsilon
Pro bonvol' senpaga:
Post helpo de dorm', dolor' reagas.
Sidu por atendi,
Aŭ vi iĝos laca.
Estu certa: se atenda, ne aŭdaca.
Venu, mia kara,
Tiun sinon lasu,
Ludu kun ĉi fajro,
Brulu vin ĉe l' sens',
Faru laŭ ĉi faro,
Kun malembaraso,
Agu tuj dufoje
Antaŭ ol la pens'.
Kuras mi al tempo,
El nenie venas,
Malrapide oni ne pripenas.
Mi semadas venton
En mia kvadrato,
La tempeston mi trinkas sur la strato.
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Trans la pordo
Verkis: Francis Hime k Chico Buarque
Traduko: Flávio Fonseca
Kiam vi rigardis min ĝis fund’
Kaj adiaŭis, ekis vund’
Mi ĵuras, ke ne kredis mi
Miregis mi, kliniĝis mi
Sur vian korpon kaj dubis mi
Kaj treniĝis mi, vin gratis mi
Alkroĉis min al via haro,
Haŭthararo, kaj piĵamo
Kaj piedoj sur tatamo
Sen tenero, sen kovrilo
Sur tapiŝo trans la pordo
Kaj mallaŭte plendis
Startis mi murmuri kontraŭ hejm’
Por makuli vin per fiblasfem’
Humiligante vin perverse
Kaj amante vin inverse
Por montri, ke mi estas via
Nur pruvi, ke ankoraŭ via
Nur por pruvi, ke ankoraŭ via
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
Pacume
Verkis: Valter Pini k Haroldo Menezes
Traduko: Fábio Santos
Mi oferas pacon
Mi oferas amon
Mi oferas amikecon
Survoje kaj pacume
Mi oferas pacon
Mi oferas amon
Mi oferas amikecon
Mi aŭdas viajn necesojn
Vidas vian belecon
Sentas viajn sentojn
Mia saĝeco fluas Ho!
El supera fonto
Kaj mi rekonas tiun fonton en vi
Kune kaj pacume.
Rim: Registrita en la albumo Danka Vivo (aĉetu ĝin ĉi tie).
Kantas kaj gitarludas: Amélia Barbosa
(La kanto komenciĝas je 0'30")
Muldokarton'
Verkis: João Bosco k Capinam
Traduko: Flávio Fonseca
Tonoj de l' mar'
Festo de l' sun'
Gravas en viv'
Brilo de la revar'
En feliĉ'
Dormi en via sin'
Kaj vekiĝi post klar'
Esti via kolora
Ludilo de muldokarton'
Ekdormi ĉe vi
Estas rea naskiĝ'
Kaj violo kaj blu'
Tiel plu
La vola lum'
Neniel la palo
Lila laŭ mar'
Silko ruĵa kolor'
Ĉielarka krepono
Neniel la pal'
Ludilo de muldokarton'
Kantas kaj gitarludas: Flávio Fonseca
La monatoj
Tradicia
Versio: Maria Eurípedes
Januaro, februaro,
Mart', aprilo, maj', junio,
Juli', aŭgusto, septembr',
Oktobro, novembro, decembro.
Vidu ankaŭ la version:
Frapoludo
Verda soldato
Esti aŭ ne, fari por okazi
Esti aŭ ne, fari ĉion okazi
Alveni estonte, forte kaj pove
Foriri el nun kiel venkulo
Ŝtonoj post truoj, truoj post ŝtonoj
Venku obstaklojn, verda soldato
Neniam rezignu de vera milito
Estos rekompenco, el granda valoro
De verda espero, verda soldato!
Rim: Registrita en la albumo Ho! Mia kor’!, de bando Merlin. BEL, 2002.
Bando Merlin:
Markone Froes: Voĉo kaj akustika gitaro
Aldrin Gandra: elektra kaj akustika gitaro
Sérgio Ribeiro: basgitaro
Sérgio Vieira: klavaro
Guilherme Souza Lima: drumo kaj perkutilo
Kantas: Markone Froes
Akompanas: Bando Merlin, koncerte dum la 36ª Brazila Kongreso de Esperanto en Petrópolis
Kantas: Paola Giannini
Akompanas: The Boinas (Aluisio Penna, Claudio G. de Lima, Reigle Fernandes)
Kantas: Markone Froes
Akompanas: Bando Merlin (Aldrin Gandra, Sérgio Ribeiro, Sérgio Vieira, Guilherme Souza Lima)
Blua rigardo
Ĉiu okulo havas pupilojn
Ĉiu knabino havas okulojn
La okuloj de ĉi tiu knabino
Estas la pupiloj de miaj okuloj
Ĉe infaneco vi kreskiĝas bele
Kun la naturo vi marŝas inter koloroj
Revoj, planoj ŝvebas en via kapo
Ilin atingos kiam vi estos virino
Bela virino vi jam fariĝis,
La sama blua rigardo,
Kiu akompanas min.
Kiel mi povas vivi sen vi,
Lumo de viaj okuloj,
Sen vi, mia amo.
Rim: Registrita en la albumo Esperante: memeldona, 2002.
Obs: gravada no álbum Esperante: independente, 2002.
Assinar:
Postagens (Atom)